Oh Karla,
wat vreselijk!!! Ik had zo met jullie mee gehoopt dat het deze keer wel goed zou gaan en had ook echt gedacht dat het na de laatste goede echo ook echt goed zou komen!
Vind het echt ontzettend erg voor jullie! Hopelijk vinden jullie wat steun bij elkaar om deze tegenslag te verwerken en kan je het een plaatsje geven.
Heel veel moed en sterkte hé!
Liefs, Els
Jana word grote zus
-
Madelief
- Site Admin
- Berichten: 492
- Lid geworden op: 07-06-2008 11:13
oooh Karla, wat vreselijk!!
Wat een teleurstelling en verdriet... meid, I have been there en ik weet hoe zwaar het is!
mijn verhaal staat op www.madeliefskinderwens.blogspot.com het is een weblog vanaf mijn zevende miskraam tot mijn kinderen.... alle verdriet en pijn en (wan)hoop staan daar beschreven.
verder schrijf ik al een tijd met meiden die hier nog inzitten op www.herhaaldemiskramen.nl... ik weet niet of je daar behoefte aan hebt, maar misschien hebben mensen daar steun voor je, of tips over wat te doen...
pfff, ik voel zo met je mee...
Sterkte Karla... zo verdrietig dit...
Wat een teleurstelling en verdriet... meid, I have been there en ik weet hoe zwaar het is!
mijn verhaal staat op www.madeliefskinderwens.blogspot.com het is een weblog vanaf mijn zevende miskraam tot mijn kinderen.... alle verdriet en pijn en (wan)hoop staan daar beschreven.
verder schrijf ik al een tijd met meiden die hier nog inzitten op www.herhaaldemiskramen.nl... ik weet niet of je daar behoefte aan hebt, maar misschien hebben mensen daar steun voor je, of tips over wat te doen...
pfff, ik voel zo met je mee...
Sterkte Karla... zo verdrietig dit...
-
Karla
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-06-2008 17:29
heb vandaag mijn curretage. het is een heel gedoe, had maandag spoed gebeld ja die wouden niets doen want dan moesten ze een anesthesist van wacht optrommelen dus thuis blijven. dinsdag gyn gebeld die was er niet, andere gyn die ik ken aan de lijn, die ging zien of ze me er gisteren tussenkregen, dat is dus niet gelukt. dan zou ik vandaag de eerste zijn... dus ook niet, vanmiddag om half 3 :s bloedverlies valt nog wel mee en buikpijn ook maar ben het zo zat. moest nuchter zijn maar zes uur voordien is het belangrijkste en heb net iets gegeten, ben te zwak anders. bij die half drie kunnen nog een paar uur bijgeteld worden hun kennende dus. ben gisteren volledig ingestort, het was gewoon de druppel dat het dan pas vanmiddag is, ook al is het maar een halve dag, stelt op zich niets voor maar zal echt blij zijn als het voorbij is...
groetjes karla
groetjes karla
-
Karla
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-06-2008 17:29
ben er vanaf. het leven kan weer verder.
ben rond 16 uur binnengeroepen en om 17 uur had ik mijn ogen weer open. 19 uur liep ik al buiten.
toen ze me wilden voorbereiden op de ingreep mocht ik naar toilet en werd gevraagd wanneer mijn laatste menstruatie was, dus ik antwoord 22 feb, ja zegt ze dan gaan we wel een zwangerschapstest doen... dacht dat het in keulen donderde. zeg ja maar ik kom voor een curretage, ja zegt ze maar ik moet dat doen. zeg ja ik ben zwanger maar het is dood! werd echt kwaad dan, gelukkig is richard dan bijgesprongen en heeft het nog eens uitgelegd en hoefde ik die test niet te doen. ok ze krijgen geen medische gegevens, maar vind bij zo iets dat ze dan kunnen doorgeven geen test te vragen, is wel pijnlijk. ze heeft zich wel duizend keer verontschuldigt, ze kon er ook niet aan doen uiteindelijk, ze deed haar job he. verder viel het op zich mee, alleen erg rusteloos gisteravond en vannacht niet goed doorgeslapen. ze halen je wel uit narcose en daarna kan je niet slapen... :d
de curretage zelf, vruchtje was al verdwenen (is niet afgekomen dus vanzef geabsorbeerd denk ik, aangezien het vorige week al gekrompen was.) ze hebben wel weefsel kunnen nemen voor onderzoek dus heb een kleine kans dat ze mischien iets vinden van oorzaak. ga er niet teveel op hopen in elk geval.
heb volgende week nog bijgevraagt om thuis te blijven, even op mijn positieven komen, door dat bloedverlies, stress en dan die gestolen nummerplaten (wat vandaag opgelost zou raken gelukkig) ben helemaal op. wil eerst de boel thuis en in mijn hoofd op een rijtje en wat extra tijd met jana.
ook jullie bedankt voor de steun en lieve woordjes.
miranda zodra ik er behoefte aan zou hebben dan ga ik zeker eens kijken op die forums en je blog maar ben er nog niet klaar voor. heb gisteren wel aan je gedacht, hoe je er allemaal door bent geraakt. het is nu de derde keer op rij voor mij en heb nu op dit moment het gevoel van ik geef het op. zal daar over een paar maanden beter en anders over nadenken voor ik echt beslis maar alle respect voor jou dat je daar door bent gekomen.
groetjes karla
ben rond 16 uur binnengeroepen en om 17 uur had ik mijn ogen weer open. 19 uur liep ik al buiten.
toen ze me wilden voorbereiden op de ingreep mocht ik naar toilet en werd gevraagd wanneer mijn laatste menstruatie was, dus ik antwoord 22 feb, ja zegt ze dan gaan we wel een zwangerschapstest doen... dacht dat het in keulen donderde. zeg ja maar ik kom voor een curretage, ja zegt ze maar ik moet dat doen. zeg ja ik ben zwanger maar het is dood! werd echt kwaad dan, gelukkig is richard dan bijgesprongen en heeft het nog eens uitgelegd en hoefde ik die test niet te doen. ok ze krijgen geen medische gegevens, maar vind bij zo iets dat ze dan kunnen doorgeven geen test te vragen, is wel pijnlijk. ze heeft zich wel duizend keer verontschuldigt, ze kon er ook niet aan doen uiteindelijk, ze deed haar job he. verder viel het op zich mee, alleen erg rusteloos gisteravond en vannacht niet goed doorgeslapen. ze halen je wel uit narcose en daarna kan je niet slapen... :d
de curretage zelf, vruchtje was al verdwenen (is niet afgekomen dus vanzef geabsorbeerd denk ik, aangezien het vorige week al gekrompen was.) ze hebben wel weefsel kunnen nemen voor onderzoek dus heb een kleine kans dat ze mischien iets vinden van oorzaak. ga er niet teveel op hopen in elk geval.
heb volgende week nog bijgevraagt om thuis te blijven, even op mijn positieven komen, door dat bloedverlies, stress en dan die gestolen nummerplaten (wat vandaag opgelost zou raken gelukkig) ben helemaal op. wil eerst de boel thuis en in mijn hoofd op een rijtje en wat extra tijd met jana.
ook jullie bedankt voor de steun en lieve woordjes.
miranda zodra ik er behoefte aan zou hebben dan ga ik zeker eens kijken op die forums en je blog maar ben er nog niet klaar voor. heb gisteren wel aan je gedacht, hoe je er allemaal door bent geraakt. het is nu de derde keer op rij voor mij en heb nu op dit moment het gevoel van ik geef het op. zal daar over een paar maanden beter en anders over nadenken voor ik echt beslis maar alle respect voor jou dat je daar door bent gekomen.
groetjes karla
-
Madelief
- Site Admin
- Berichten: 492
- Lid geworden op: 07-06-2008 11:13
Lieve Karla,
Fijn dat het achter de rug is.
Maar dat ze dan om een zwangerschapstest vragen
lezen ze geen medische informatie over waarom ze een ingreep doen ofzo?!!?
Ik zou (ook) woest geworden zijn!!
neem alsjeblieft zoveel tijd thuis als je maar nodig hebt! niets heelt je wonden beter dan rust, tijd om bij jezelf te komen en tijd met Jana... neem die zoveel je nodig hebt!
Drie miskramen op rij is echt niet niks!
Ik heb dan wel zeven miskramen gehad, maar sommigen gingen heel vroeg al mis en waren niet van die drama's. Natuurlijk was het wel heel erg dat we onze kansen op een kindje van onszelf erg zagen slinken. Ik denk ook dat ik een depressie gehad heb in die tijd.
Voor mij scheelt het dat ik extreem snel en makkelijk zwanger raak. aan de andere kant las ik een nieuw onderzoek waaruit blijkt dat dat mogelijk juist de reden voor de miskramen is.
lieve meid, als er maar iets is wat ik voor je kan doen dan hoor ik het graag! Ik snap dat je nu denkt dat je er niet mee verder wil. Neem de tijd... Zoals je zelf ook al schreef: meestal sta je er dan anders in. Hoop geeft veel kracht.
Dikke kus voor Jana
mocht je willen dan kan je me ook persoonlijk mailen he?! miranda@kwadraat.net
Fijn dat het achter de rug is.
Maar dat ze dan om een zwangerschapstest vragen
lezen ze geen medische informatie over waarom ze een ingreep doen ofzo?!!?Ik zou (ook) woest geworden zijn!!
neem alsjeblieft zoveel tijd thuis als je maar nodig hebt! niets heelt je wonden beter dan rust, tijd om bij jezelf te komen en tijd met Jana... neem die zoveel je nodig hebt!
Drie miskramen op rij is echt niet niks!
Ik heb dan wel zeven miskramen gehad, maar sommigen gingen heel vroeg al mis en waren niet van die drama's. Natuurlijk was het wel heel erg dat we onze kansen op een kindje van onszelf erg zagen slinken. Ik denk ook dat ik een depressie gehad heb in die tijd.
Voor mij scheelt het dat ik extreem snel en makkelijk zwanger raak. aan de andere kant las ik een nieuw onderzoek waaruit blijkt dat dat mogelijk juist de reden voor de miskramen is.
lieve meid, als er maar iets is wat ik voor je kan doen dan hoor ik het graag! Ik snap dat je nu denkt dat je er niet mee verder wil. Neem de tijd... Zoals je zelf ook al schreef: meestal sta je er dan anders in. Hoop geeft veel kracht.
Dikke kus voor Jana
mocht je willen dan kan je me ook persoonlijk mailen he?! miranda@kwadraat.net
-
Els
- Berichten: 351
- Lid geworden op: 19-08-2008 21:33
Wat een gedoe in dat ziekenhuis zeg!!! Alsof het allemaal nog niet moeilijk en pijnlijk genoeg is...
Ik heb zelf geen ervaring met de pijn die je nu moet voelen, want ik was van Marthe meteen zwanger en dat ging ook "goed". Maar ik leef wel heel erg met je mee en kan goed begrijpen dat je nu zoiets hebt van 'het hoeft niet meer'. Geef jezelf voldoende tijd om dit te verwerken meisje!
Wij wensen je/ jullie alleszins heel veel sterkte en moed om dit samen door te komen!
Ik heb zelf geen ervaring met de pijn die je nu moet voelen, want ik was van Marthe meteen zwanger en dat ging ook "goed". Maar ik leef wel heel erg met je mee en kan goed begrijpen dat je nu zoiets hebt van 'het hoeft niet meer'. Geef jezelf voldoende tijd om dit te verwerken meisje!
Wij wensen je/ jullie alleszins heel veel sterkte en moed om dit samen door te komen!
Mama van Marthe (° 04/11/2008)
-
Karla
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 09-06-2008 17:29
vandaag weer in het ziekenhuis geweest, had toen ik jana van school ging halen een enorme bloeding, liep zowat leeg, ze vinden geen oorzaak. indien het nog gebeurt dan moet ik terug een curretage ondergaan. gelukkig is het nu gestopt.
arme jana was helemaal in paniek doordat ik panikeerde. (kan normaal tegen veel maar alleen thuis zijn met haar en leeglopen is echt doodeng) ze durfde haar zeteltje niet meer uit te komen. mijn moeder is haar komen ophalen en richard is haar nu daar ophalen.
komen er wel door, maar de nachtmerrie mag wel stoppen nu.
arme jana was helemaal in paniek doordat ik panikeerde. (kan normaal tegen veel maar alleen thuis zijn met haar en leeglopen is echt doodeng) ze durfde haar zeteltje niet meer uit te komen. mijn moeder is haar komen ophalen en richard is haar nu daar ophalen.
komen er wel door, maar de nachtmerrie mag wel stoppen nu.